आचार्य अत्र्यांचे किस्से

हजरजबाबीपणा, चातुर्य, विनोद, अशा गुणांच्या बाबतीत जुन्या काळातील उत्तरेतील बिरबल, दक्षिणेकडचा तेनालीराम व खुद्द महाराष्ट्रातील नाना फडणवीस यांसारख्या व्यक्ती त्यांच्या संबंधित गुणांचे प्रतिनिधी मानल्या जाऊ लागल्या. त्यांच्या चातुर्याविषयी आणि हजरजबाबीपणाविषयी अनेक कथा आपण ऐकलेल्या आहेत. कालपरत्वे त्यांना चातुर्य आणि हजरजबाबीपणाचे मूर्तिमंत अवतारच मानले जाऊ लागले. अर्थात त्यांच्या संबंधित कथांपैकी सत्यकथा किती आणि दंतकथा किती हे ठरवणे पौराणिक कथांप्रमाणेच कठीण. पण तसा शहानिशा करायची गरज तरी काय म्हणा! आपण त्यातून मिळणारा आनंद लुटायचा. अलिकडील काळात आचार्य अत्रे, पु० ल० देशपांडे या व्यक्तींनासुद्धा तशाच प्रकारे हजरजबाबीपणा आणि शब्दकोट्यांचे अर्क मानले जाऊ लागले आणि मग त्यांच्या अनेक कथांच्या बरोबर आणखी काही कथांची भर घालून काही हौशी (पण दुर्दैवाने समाजमान्यता न लाभलेल्या) लेखकांनी त्यांच्या नावाखाली आपला माल खपवून हौस भागवून घेतली असावी. पण तरीही त्यामुळे आपल्या आनंदात काहीच कमतरता येत नाही. ज्या दंतकथा लोकमान्य होतात त्या खर्‍यांच्या बरोबरीने चिकटून राहतात व असे दंतवाङ्‌मयही वाढत जाते. (आचार्य अत्रे आणि पुल यांच्या निधनानंतरही त्यांच्या वाक्‌चातुर्याच्या किश्शांमध्ये भरच पडत गेली असावी अशी माझी ठाम समजूत आहे. असो.

आपला एक मित्र, रवि पाटणकर (मु० मालाड, मुंबई) याने अत्र्यांचे असेच काही किस्से पाठवले आहेत. हा आपला मालाडचा म्हा…, चुकलो, चिरतरूण मित्र, शेकोटीला गप्पा मारायला बसला की असे निरनिराळ्या प्रसिद्ध व्यक्तींचे बरेच किस्से सांगतो. आपण नुसतं आपलं गदगदणारं पोट धरून हसायचं. हसण्याने आयुष्य वाढतं असं म्हणतात. तर पहा ही पाटणकर काढ्याची मात्रा किती लागू पडते ती.

>>>>>>>>>>>>><<<<<<<<<<

“एकटा पुरतो ना?”

एकदा आचार्य अत्रे विधानसभेत निवडून आले होते; मात्र ते विरोधी पक्षात होते. सत्ताधारी काँग्रेसचे संख्याबळ विरोधकांपेक्षा बरेच जास्त होते. अत्रे मात्र एकटे सरकारवर तुफान हल्ला चढवीत असत.

एकदा अत्रे ग्रामीण भागाच्या दौर्‍यावर असताना पत्रकारांनी त्यांना छेडले. “अत्रेसाहेब, तुम्ही विधानसभेत सरकारला बरोबर कोंडीत पकडता खरे; पण त्यांच्या एवढ्या संख्याबळापुढे तुम्ही एकटे कसे पुरणार?”

बाजुला वळून अत्र्यांनी ज्याच्या शेताला भेट द्यायला ते आले होते त्या मालकाला विचारले, “बळवंतराव, कोंबड्या पाळता की नाही?”

“व्हय तर!”

“किती कोंबड्या आहेत?”

“चांगल्या शंभरएक कोंबड्या हायेत की!”

“आणि कोंबडे किती?”

“कोंबडा फक्त एकच हाये.”

”एकटा पुरतो ना?”

उपस्थितांमध्ये प्रचंड हशा उसळला आणि सर्व पत्रकारही त्या हशांत सामील झाले.

>>>>>>>>>>>><<<<<<<<<<

कर्तृत्ववान राष्ट्र-’पती’

भूतपूर्व राष्ट्रपती कै० व्ही० व्ही० गिरी यांना एकूण आठ मुले होती.

त्याच्याबद्दल अत्र्यांच्या ’मराठा’ वर्तमानपत्रात बरीच गमतीदार चर्चा होत असे.

एकदा अत्र्यांनी श्री० गिरी, सौ. गिरी आणि त्यांच्या आठ मुलांचे एक छायाचित्र वर्तमानपत्रात प्रसिद्ध केले आणि त्याखाली शीर्षक दिले – गिरी आणि त्यांची ’कामगिरी’.

>>>>>>>>>>><<<<<<<<<

सहचारिणी

अत्र्यांची आर्थिक परिस्थिती जरा खालावलेली होती. त्यात त्यांची गाडी बिघडली म्हणून ते पायीच कामासाठी निघाले.

तेवढ्यात रस्त्यात त्यांना त्यांचा विरोधक भेटला, त्याने ती संधी साधून खवचटपणें विचारले “काय बाबूराव, आज पायीच? गाडी विकली की काय?”

पण अशा प्रसंगी हार मानतील ते अत्रे कसले?

अत्रे म्हणाले, “अरे, आज तुम्ही एकटेच? वहिनी दिसत नाहीत बरोबर? कुणाबरोबर पळून-बिळून गेल्या की काय?”

विरोधक खजिल होऊन निघून गेला.

>>>>>>>>>>><<<<<<<<<<<<<<<

Tags: आचार्य अत्रे, किस्से, मनोरंजन, मराठी, मराठी भाषा, मराठी मनोरंजन, मराठी विनोद, मायबोली, विनोद, HUMOUR,JOKES, MARATHI JOKES, MARATHI LANGUAGE

.